Przejdź do głównej zawartości

O Królowej mafii

Na studiach prawniczych jest wiele ciekawych przedmiotów. W poprzednim semestrze miałam okazję uczęszczać na zajęcia z Kryminologii. To tam właśnie charyzmatyczna prowadząca wykłady zainteresowała mnie tematem przestępczości (oczywiście nie w wymiarze praktycznym). Dlatego z taką chęcią sięgnęłam po najnowszą książkę Piotra Pytlakowskiego pod tytułem Królowa mafii.


Jest to swoisty wywiad, rozmowa przeprowadzona z Moniką Banasiak, znaną jako Słowikowa. Ona sama na kartach książki odżegnuje się od tego przydomka.


Skoro pytasz, Piotrze, czy miałam poczucie władzy, czy byłam kimś w rodzaju królowej tego świata przestępczego, to powiem, że nigdy nie uważałam siebie za królową mafii. Ktoś kiedyś tak mnie nazwał, bo twierdził, że miałam autorytet i szacunek jak królowa.


Moim zdaniem jest to dość szczera rozmowa o życiu kobiety w bardzo specyficznym świecie. Główna bohaterka i narratorka opowieści nie ukrywa często nieprzyjemnych faktów. Ukazuje rzeczywistość, w której przyszło jej żyć, taką jaką była naprawdę. Chociaż o niektórych sprawach nie chce rozmawiać, ponieważ ma na względzie to, że jej wiedza o pewnych wydarzeniach, czy powiązaniach różnych ludzi może na nich niekorzystnie wpłynąć. Zdaje sobie sprawę, że niektóre procesy jeszcze się nie zakończyły, pewnych spraw nie wyjaśniono. Moim zdaniem, to dobrze, że nie chce działać na szkodę innych. To pokazuje, że swoją książką  i powrotem do tego, co było dawniej nie chce się w jakikolwiek sposób mścić się na kimkolwiek.


Tajemnicza i ekscytująca Monika Banasiak, czyli Słowikowa. Oskarżono ją o kierowanie gangiem. Po wyjściu z aresztu zdecydowała się przerwać milczenie i opowiedzieć Piotrowi Pytlakowskiemu o swoim niezwykłym życiu.


Jednak podkreślić należy, że książka nie skupia się wyłącznie wokół mafii i jej członków. Pokazuje też prawdziwe życie Polaków w czasach, kiedy rodził się w Polsce kapitalizm. Narratorka bardzo obrazowo pokazuje, jak wówczas robiło się interesy, ponieważ była u temu niesamowita okazja. Z drugiej jednak strony pokazuje też zasady, jakie obowiązywały akurat w tej grupie społecznej. Tych zasad starano się za wszelką cenę przestrzegać.


Na kartach książki Piotra Pytlakowskiego jest nie tylko mafia. Sporo miejsca poświęcono miłości, zdradzie i innym uczuciom, które towarzyszą człowiekowi. Publikację wzbogacają zdjęcia z różnych okresów życia Moniki Banasiak. Dzięki temu możliwe jest zarejestrowanie jakie wiodła życie.


Jedna rzecz nie podobała mi się w tej książce. Otóż jest to fakt, że odebrałam przywołanie niektórych spraw, czy postaci jako swoistą ripostę, odpowiedź na to, co w swoich książkach ukazuje Jarosław Sokołowski- słynny świadek koronny Masa. Znany jest jego cykl o Kulisach polskiej mafii, gdzie przywołuje różnorodne aspekty funkcjonowania tak zwanej mafii w Polsce. Tą swoistą walkę na słowa widać bardzo wyraźnie. I momentami miałam nieodparte wrażenie, że to wszystko aż razi Czytelnika. Chociaż patrząc z innej strony jest to niepowtarzalna okazja na porównanie tych samych wydarzeń z różnych punktów widzenia. W mojej opinii wzbogaca to tylko publikację Pytlakowskiego, ponieważ otrzymujemy nie tylko szerszą perspektywę, ale także możliwość ocenienia, czy dane wydarzenie przedstawione jest w rzetelny sposób, a nie w celu ukazania w lepszym świetle własnej osoby.


Reasumując, książka Królowa mafii  w mojej opinii jest bardzo wartościową pozycją i gratką szczególnie dla tych, którzy są szczerze zainteresowani poruszaną tematyką. Dla mnie była to świetna okazja do poszerzenia wiedzy, która dostarczana była mi dzięki wykładom z Kryminologii. Książka jest godna polecenia, co czynię to niezwykle szczerze.


Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki Królowa mafii chciałabym serdecznie podziękować Wydawnictwu Rebis.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

KOROWÓD- Jakub Małecki [RECENZJA]

  T ej książki nie da się ocenić w kilku słowach. Myślę, że gdyby się pokusić o jej recenzję, to powstałby pewnie dość sporych rozmiarów esej. Uspokoję, aż tak długiej recenzji nie przygotowałam, dlatego liczę, że zostaniesz ze mną do ostatniego zdania. Dzisiaj chciałabym opowiedzieć trochę o najnowszej powieści Jakuba Małeckiego, czyli o „Korowodzie” . Od razu zacznę, że przed premierą było bardzo mało informacji na temat fabuły książki. Nawet na okładce powieści brak jest jakichkolwiek opisów lub fragmentów, jak to ma miejsce zazwyczaj. Nawet sam fakt, ze egzemplarze powieści nie trafiły do recenzentów wcześniej i tak naprawdę wszyscy zainteresowani czytelnicy zyskali do niej dostęp w tym samym czasie. Wszystko to wynika z faktu, że autor nie chciał narzucać czytelnikowi sposobu interpretacji tej powieści. Chciał, aby każdy czytelnik zinterpretował ją na swój sposób. Aby „wyciągnął” z tej powieści te wartości, które są mu najbliższe. Moim zdaniem była to bardzo dobra decyzja,...

Powrót do dzieciństwa

Ostatnio bardzo modne stały się wszelkie kolorowanki dla dorosłych, antystresowe. Można powiedzieć, że tym samym umożliwiono dorosłym powrót do dzieciństwa, kiedy mogli beztrosko rysować i tworzyć własne dzieła sztuki. Niedawno również na swoim przykładzie przekonałam się o skuteczności takich właśnie kolorowanek. Jak wiadomo dla większości studentów w lutym jest taki magiczny czas zwany sesją. Wówczas przechodzimy samych siebie, aby wystarczająco dobrze nauczyć się i zdać egzaminy. Jest to także czas stresu (w moim przypadku praktycznie nieustającego stresu), nerwów i zniecierpliwienia. Doskonałą receptą na poprawienie sobie humoru jest w pewien sposób wyciszenie się i odstresowanie. Temu swoistemu wyciszeniu sprzyja kolorowanie. I być może zabrzmi to dziwnie, ale to często najlepsza rzecz, jaką możemy zrobić, aby pozbyć się stresu i chociaż na chwilę zatrzymać się w codziennym pędzie. W moim przypadku był to zbiór kolorowanek umieszczony w książce Motyle autorstwa Roberta M. Jurgi. ...

Recenzja książki PAPIEROWE MARZENIA Richard Paul Evans

Bardzo przepraszam, ja tylko…- Zrobiłem krok w jego kierunku, pragnąc rozpaczliwie ukryć się przed nim i wiedząc, że nie jestem w stanie. – Przyszedłem, żeby Cię przeprosić.- Opuściłem głowę. – Postąpiłeś słusznie, wyrzekając się mnie. Bardzo przepraszam. – Nie unosiłem głowy w oczekiwaniu na jego słowa- słów nagany i odrzucenia. Książka Richarda Paula Evansa- Papierowe marzenia to książka, która według mnie zasługuje na uwagę. Jest to bowiem książka o wybaczaniu oraz przemianie wewnętrznej głównego bohatera.  Luke, bo o nim jest tutaj mowa, ma w swoim życiu wszystko. Ma przede wszystkim kochającego ojca, który jest w stanie zrobić dla niego wszystko. Ma także wspaniały dom, niczego mu nie brakuje. Jeżeli chodzi o jego przyszłość, to także wie, co chce robić i co z pewnością będzie robił. Jest to kierowanie firmą jego ojca, gdy ten odejdzie na emeryturę. Można powiedzieć, że ma idealne życie. Któż z nas o takim nie marzy? Jednakże za namową ojca, postanawia pójść na studi...